Istnieje wiele metod fizjoterapeutycznych wykorzystywanych w celu przywrócenia stanu równowagi w organizmie. W celu eliminacji przykrych następstw chorób narządu ruchu, operacji i urazów bardzo często stosowana jest terapia manualna. Jej celem jest usprawnienie układu składającego się ze stawów, szkieletu i mięśni. Znajduje zastosowanie między innymi przy zespołach bólowych kręgosłupa, zmianach zwyrodnieniowych, chronicznych bólach głowy i karku, wadach postawy, a także przy takich schorzeniach jak rwa kulszowa, barkowa.

W chwili obecnej dość powszechną przypadłością doskwierającą osobom w różnym wieku są bóle pleców, które mogą dotyczyć zarówno odcinka lędźwiowo-krzyżowego, jak i piersiowego. Jedną z metod łagodzenia uciążliwych dolegliwości bólowych jest terapia manualna kręgosłupa, która pozwala rozluźnić napięte mięśnie, zahamować stan zapalny oraz przywrócić prawidłowe położenie dysków i kręgów. Podczas zabiegu terapeuta może wykorzystywać różne techniki takie jak np. masaż, manipulacje, neuromobilizacje oraz stretching.

Terapia manualna jest rodzajem terapii połączonej z bardzo dokładną diagnostyką. Opiera się na biomechanice i anatomii funkcjonalnej.

Jest metodą pracy polegającą na szczegółowym wywiadzie, badaniu funkcjonalnym pacjenta, diagnozie, a następnie leczeniu manualnym.

Postępowanie dotyczy pracy ze wszystkimi stawami, strukturami torebkowymi, więzadłami i mięśniami. Dzięki temu można właściwie diagnozować i leczyć zaburzenia, stany pourazowe czy bólowe układu ruchu człowieka.

W terapii manualnej stosuje się efektywne i bezpieczne metody oraz techniki mobilizacji stawów obwodowych i stawów międzywyrostkowych (kręgosłup) w celu zwiększenia zakresu ruchu i zmniejszeniu bólu, który towarzyszy ruchowi. Podczas leczenia wykorzystuje się również głęboki masaż poprzeczny, zwany inaczej poprzeczną mobilizacją tkanek – mięśni, więzadeł, ścięgien.

Rozbudowany wywiad i diagnostyka manualna, skupiająca się przede wszystkim na badaniu tzw. gry stawowej, pozwalają na odnalezienie przyczyny zaburzenia oraz określenie, które elementy stawowe i w jakim stopniu są uszkodzone i dają objawy chorobowe. Podczas diagnozy terapeuta skupia się na „wzorcu klinicznym”, który pomaga w interpretacji dolegliwości.

Wskazania do terapii manualnej

BÓLE KRĘGOSŁUPA związane z:

wzmożonym napięciem mięśni,
zablokowaniem stawów międzykręgowych i krzyżowo-biodrowych,
uszkodzeniem krążka międzykręgowego,
uciskiem i podrażnieniem korzeni nerwowych,
chorobą zwyrodnieniową stawów międzykręgowych.

BÓLE KOŃCZYN związane z:

uszkodzeniem mięśni, ścięgien oraz ich przyczepów do kości,
osłabieniem lub wzrostem napięcia mięśni,
chorobą zwyrodnieniową,
unieruchomieniem – sztywnością stawów po opatrunku gipsowym,
zabiegiem ortopedycznym, w obrębie mięśni, więzadeł, stawów, kości.

Przeciwwskazania

zaawansowana osteoporoza,
anomalie i patologiczne zmiany naczyniowe dające objawy niewydolności kręgowo-podstawnej,
niestabilność więzadłowa w obrębie górnego kręgosłupa szyjnego,
ból związany z chorobą nowotworową,
stany pourazowe, złamania, zwichnięcia w fazie ostrej,
stan zapalny.